RENOWACJA ZABYTKOWYCH WITRAŻY

Witraże pochodzą z początku XX wieku, z okresu budowy kościoła. Przypuszczać można, że fundatorem witraża nad wejściem głównym do kościoła i być może pozostałych, była niemiecka rodzina Feldt ze Smętowa. Sugeruje to jedyna zachowana częściowo (w witrażu nad wejściem głównym) inskrypcja: „Gest. von Feldt…”.

Witraże:

Prezbiterium: witraż trójdzielny z postacią Chrystusa w centralnej części, rozeta na ścianie bocznej

Nawa boczna: 2 rozety

Nad wejściem do kościoła: witraż trójdzielny z „Okiem opatrzności” w centralnej części

Zakrystia: witraż trójdzielny z medalionem w centralnej części

Stan witraży:

Witraże były w bardzo złym stanie. Brak zabezpieczenia od warunków zewnętrznych (wiatr, deszcz) spowodowało odkształcenie oraz powstanie szczelin pomiędzy szkłami, ołowiem, wiatrownikami, żelaznymi ramami i płaskownikami. W wyniku działania wody na powierzchni szkieł pojawiły się zanieczyszczenia oraz zacieki, a nawet początki korozji. Na powierzchni ołowiu widoczne były ślady utleniania oraz wykruszania, a na powierzchni stalowych wiatrowników i ram korozja co mogło spowodować wypadnięcie poszczególnych kwater witraży.

Kolejność prac:

• Demontaż witraży i przewiezienie do pracowni konserwatorskiej
• Konserwacje stalowych ram
• Wykonanie przeszklenia ochronnego
• Wykonanie badań konserwatorskich witraży
• Czyszczenie pól witrażowych
• Wymiana zniszczonych profili ołowianych
• Uzupełnianie ubytków w szkle, sklejanie popękanych elementów, zastępowanie wtórników nowymi
• Złożenie witraży w całość w nowy ołów
• Przygotowanie oraz montaż ram, montaż pól witrażowych w ramach
• W tym czasie w kościele oczyszczanie cegieł, uzupełnianie fug
• Przewiezienie witraży do kościoła
• Montaż przeszklenia ochronnego w glifie okiennym w dawnym miejscu witraży
• Montaż witraży w nowych ramach samonośnych